نقد فیلم تنت (Tenet)؛ سوء استفاده جیمزباندی نولان از پول و تخیل!

به گزارش مجله سرگرمی، تنت حتی از شوالیه تاریکی هم کمتر فلسفی است که با بحث وجود شرور در عالم (بدی برای بدی) به یک پرسش اگزیستانسیالیستی بشر می پرداخت. اما اینکه پلیس ها برای کشتن خلافکارها به زمان گذشته بروند و بعد گروهی دیگر به زمانی قبل از آن موقع اول بروند تا آدم بدها را بکشند صرفا موضوعی سرگرم کننده و جالب است و نه فلسفی!

نقد فیلم تنت (Tenet)؛ سوء استفاده جیمزباندی نولان از پول و تخیل!

خبرنگاران| آخرین فیلم کریستوفر نولان Tenet (تنت/ انگاشته) این روز ها به صورت دیجیتال منتشر شده و نقد های فراوانی به فیلم جدید کریستوفر نولان هم از طرف منتقدان و هم طرفراران بی چون و چرایش به این فیلم وارد شده است.

به گزارش خبرنگاران؛ مسئله ای که عده ای با فیلم تنت دارند این است که آنرا بیش از یک اثر سرگرم نماینده پرزرق و برق هالیوودی دیده و با بحث از پارادوکس های زمانی داستان درباره اهمیت فلسفی آن حرف می زنند. در مباحث آکادمیک فلسفه، عمیق و پیچیده دو چیز هستند. می توان ارتباط ریاضیِ ورود و خروج افراد از یک کلاس درس را چنان پیچیده شرح داد که مخاطب گیج گردد، اما پیچیدگی سبب نمی گردد فیلمی فلسفی یا عمیق گردد. تنتِ کیستوفر نولان، حتی از شوالیه تاریکی هم کمتر فلسفی است که با بحث وجود شرور در عالم (بدی برای بدی) به یک پرسش اگزیستانسیالیستی بشر می پرداخت. اما اینکه پلیس ها برای کشتن خلافکار ها به زمان گذشته بروند و بعد گروهی دیگر به زمانی قبل از آن موقع اول بروند تا آدم بد ها را بکشند صرفا موضوعی سرگرم نماینده و جالب است و نه فلسفی!

اما یکی از نقد های منفی که درباره این فیلم منتشر شده نظر منتقد روزنامه انگلیسی گاردین کاترین شورد است. تیتر این مطلب این است که تنت یک وارونه خوان معیوب است (وارونه خوان یعنی لغتی که از هر دو طرف یکسان خوانده می گردد)

او در ادامه نوشته است شکی در این نیست که کریستوفر نولان با خودش فکر می نماید که در حال نجات سینما است. این مسئله البته در مقایسه با بحران داخل فیلمش بسیار کوچکتر است، بحرانی که فیلم مرتب یادآوری می نماید چقدر عظیم است. جنگ دنیای سوم؟ عظیمتر، آخرالزمان؟ بدتر. تنت فیلمی نیست که ارزش سینمارفتن در این شرایط کرونا را داشته باشد؛ حتی مطمئن نیستم فیلم ارزشش را داشته باشد که 5 سال دیگر شب برای دیدنش در تلویزیون از خوابتان بزنید. گفتن این حرف ناراحت نماینده است و شاید از نظر بعضی کفرآمیز به نظر برسد.

وی در ادامه نوشته: موتور اصلی فیلم سکانس های اکشن آن است مخصوصا صحنه هواپیما و تعقیب چندین ماشین. آن ها خوب از کار درآمده اند و باید هم خوب از کار در بیایند…اما در کل یک جای کار فیلمی که تاکید دارد جزییات شبه علمی به خوردتان بدهد و در عین حال مطمئن باشد که حتی یک جمله اش را هم نفهمیدید، می لنگد. در واقع طرح داستانی که درکش نمی کنیم ضربه اش را بهمان می زند و بعد قرار است با فهمیدن اینکه آنچه اتفاق افتاده چگونه اتفاق افتاده به آرامش برسیم. یک چیز آزاردهنده ای در این فیلم وجود دارد که مدام در کوشش است تا جزئیات جنبه شبه علمی خود را به نمایش بگذارد؛ در عین حال هم به شما می گوید که احتمالا چیزی را دنبال ننموده اید. از یک طرف ما با داستان فیلم تنت له می شویم و از طرف دیگر هم داستان کوشش می نماید تا به ما بفهماند که چطور اتفاقات درون قصه، واقعا اتفاق افتاده اند.

او در نهایت می نویسد: دنیا بیش از همواره به فیلم محبوب و مردمی و شگفت انگیز نیاز دارد، مخصوصا فیلمی که شامل چیز هایی مثل ماسک بر روی صورت و عقب رفتن در زمان برای جلوگیری از فاجعه باشد. ولی واقعا مایه شرمساری است که تنت آن فیلم مورد نظر نیست!.

این ماجرای پیچیده و نامفهوم تا جایی پیش رفته که رابرت پتینسون بازیگر فیلم تنت هم در مصاحبه ای عنوان نموده است، برای درک تنت باید نسخه نهایی این اثر سینمایی را به صورت کامل تماشا کند و می گوید: تازه نمی توانم مطمئن باشم که یک بار دیدن این فیلم هم برای فهم کامل چنین اثری کافی هست یا نه. حتی از دستیارم پرسیده بودم که چطور می گردد درباره همچین اثری مصاحبه کرد؟ فیلمی که می دانم برای درک و شناخت حقیقی آن به بارها تماشای دقیقش نیاز دارم.

واقعی یا غیرواقعی

درباره رئالیسم فیلم، غیر رئال بودن تنت دو برابر است، زیرا این تخیل، منطقی خودشکن دارد. یک زمان فیلمی تخیلی است، اما ذاتش غیر ممکن نیست و می توان تصور کرد در شرایطی خاص تحقق یابد. مثلا فضای ماتریکس و جنگ با ماشین ها اگرچه فعلا بعید است، اما منطقا محال نیست روزی رخ دهد و انسان ها در زیردریایی ها مخفی شوند و تخیل در اینسپشن و اینتراستلار هم تضاد منطقی ندارد. وارونگی زمان به معنای کنار زدن اصل عدم تناقض (پایه تمام اداراکات بشری) است و فیلم در عظیمترین گنده گویی تاریخ سینما، مدعی ساخت سلاحی میگردد که منجر به جنگ دنیای سوم نشده، بلکه با تغییر انتروپی دنیا و حرکت معکوس زمان به صفر، خورشید و کل هستی از بیگ بنگ تا به امروز را از بین می برد! این بحث فیلم را به حوزه خیالپردازی های بچگانه می برد که طبعا ممکن است هر فیلمنامه نویسی با آن می تواند ده ها ایده جذاب تر از نولان بدهد.

در واقع ایده فیلم تنت از نظریه فاینمن و وایلر نظریه سفر در زمان با تک الکترون گرفته شده است. دانشمندان در نظریه فاینمن می گویند: فرض کنیم که یک الکترون و یک پادالکترون در حال برخورد داریم که انرژی انفجار گونه ای آزاد می نمایند. اگر ما پیکان پاد الکترون را، مثل آنکه با زمان به عقب می رود عوض کنیم، می توانیم تفسیر جدیدی از این نمودار ارائه دهیم. در تفسیر جدید، یک الکترون با زمان به جلو می رود، یک فوتون انرژی آزاد می نماید و همان الکترون با زمان به عقب می ر ود.

با وجود این ها و البته دوربین ابژکتیو گزارشی که کمترین سیمپتی را دارد (شخصیت پردازی بسیار بد)، کماکان کار مهندسی شده روی فیلمنامه و کار تکنیکی برای به صحنه آوردن آن فیلمنامه و این حجم از اکشن و دقت بصری حتی به قصد فریب مخاطب کار کمی نیست، فیلم تنت کریستوفر نولان بهترین سرگرمی سال هالیوود است و می توان درمورد مباحث تخیلی زمانی اش بحث کرد و از توان سرگرم کردنش لذت برد و شاید اگر مانند دارک بصورت سریال ساخته میشد قطعا موفقتر بود.

داستان فیلم

تنت درباره دو جاسوس بین المللی حرفه ای است که برای جلوگیری از وقوع جنگ دنیای سوم، درگیر ماجرا و توطئه ای پیچیده می شوند؛ از جمله یک فناوری بی مانند که امکان وارونگی زمان را به بشر داده است.

استدیو مرینا: استدیو مرینا، مجله خبری صنایع هنری، گردشگری، ورزشی و عملی

مجله فوتبال دوستان: مجله فوتبال دوستان، وبلاگ خبری و تفسیری فوتبالیستها

مجله آراد: مجله آراد | مجله تفریحی، سرگرمی و مسافرتی

منبع: فرادید
انتشار: 15 شهریور 1400 بروزرسانی: 15 شهریور 1400 گردآورنده: kurdeblog.ir شناسه مطلب: 122632

به "نقد فیلم تنت (Tenet)؛ سوء استفاده جیمزباندی نولان از پول و تخیل!" امتیاز دهید

امتیاز دهید:

دیدگاه های مرتبط با "نقد فیلم تنت (Tenet)؛ سوء استفاده جیمزباندی نولان از پول و تخیل!"

* نظرتان را در مورد این مقاله با ما درمیان بگذارید